واکنش عجیب عبدالرضا کاهانی به جنبش می تو و پاسخ صفحه رسمی می تو
ساعتی پس از انتشار روایتی درباره یکی از نزدیکان عبدالرضا کاهانی در صفحه جنبش می تو این کارگردان با انتشار پستی با لحنی تهدیدآمیز از اعضای هیات پیگیری مطالبات زنان سینماگر خواست به سراغ افشای نام‌های بزرگ بروند.
سینماپلاک؛ درحالی‌که جنبش می‌تو این روزها در سینمای ایران سروصدای فراوانی به پا کرده است، عبدالرضا کاهانی کارگردان ایرانی با انتشار پست عجیبی در صفحه‌اش این جنبش را به افشای نام‌های بزرگ به جای نام‌های کوچک دعوت کرد.
کاهانی نوشت:
«گمان می‌کنم از نخستین مردانی باشم که بیانیه‌ی شما علیه آزار جنسی را امضا کرده‌ام و از جمله فیلم‌سازانی که با این موضوع در داخل و خارج از ایران فیلم ساخته‌ام و جنگیده‌ام. من از حامیان شما هستم در حالی‌که برخی زنان سینما ممکن است همراه شما نباشند. من خواستار پیروزی هر چه سریع‌تر این جنبش و مجازات مجرمان هستم. بنابراین به عنوان یکی از امضا کنندگان بیانیه پیشنهاد می‌‌دهم؛ به منظور هر چه سریع‌تر به نتیجه رسیدن اهداف به حق جنبش -همان‌طور که همگان انتظار دارند- پیش از هر چیز، سراغ آدم‌های تأثیرگذار بروید. آنها که سال‌هاست در سینما قدرت دارند و حتی در شوراهای کلان تصمیم‌گیرنده‌‌اند! ما همه، آنها را می‌شناسیم. شما هم می‌شناسید. وقت را تلف نکنید و نام آنها را بگویید. نام بردن از افراد رده پایین -حتی اگر نام خانوادگی‌شان شهره باشد- جنبش شما را پیش نمی‌برد! ذات سینما شهرت است و گمان بر این بود سراغ سلاطینی بروید که در پناه قدرت مخفی شده‌اند و به ریش ما می‌خندند!»
وی در ادامه با لحنی که برخی آن را تهدیدآمیز تلقی کردند نوشت:
«از خودتان آغاز کنید. مطمئن هستم کم‌تر از یک هفته به نتیجه‌ی دلخواه می‌رسید. من شاهد درد و دل‌ها و اشک‌های برخی از شما بوده‌ام. من بارها و بارها سنگ صبور شما بوده‌ام. سنگ صبور خودِ خودِ خودِ شما. اگر امکان اعتراف ندارید به شما کمک خواهم کرد. در اولین فرصت منتظر شما هستم و چنانچه نشد، اعتراف‌های شما را -در راستای خدمت به خود شما- در پنج دقیقه بیان می‌کنم و جنبشی که اگر چه دیر اما سرانجام پا گرفته است را جان می‌بخشم.»
این پست رضا کاهانی با واکنش‌های زیادی روبه‌رو شد. از جمله صفحه رسمی جنبش می‌تو در پاسخ به آن با انتشار پستی به قلم شقایق نوروزی نوشت:
«در مسئله افشای خشونت جنسی فرق است بین بردن نام قربانی و نام متجاوز.
متجاوز معمولا همان کسی است که در قبال ایجاد ناامنی برای تن جان و روان انسانی دیگر هیچ مسئولیت پذیری ندارد و به همین واسطه دایره خشونت را تا جایی که متوقف نشود گسترده می‌کند. از همین رو است که آشکار کردن نامش ـ اگر جایگاه اجتماعی داشته باشد ـ مهم است.
کوچک و بزرگ ندارد آزارگر می‌تواند یک کارگردان ساده مرد باشد که به واسطه فضای بیش‌مردانه سینما راحت‌تر از هر زن دیگری در آن سمت نشسته و حالا زنان را به بهانه دادن حق کارشان به خانه‌اش می کشاند و به آنها تجاوز می‌کند یا می‌تواند یک متجاوز سریالی دولتی حکومتی باشد. تنها چیز متفاوت اینجا فقط میزان مجازات حقوقی ست و گرنه در یک نگاه ساختاری هر رو دارند چرخ یک ارابه را می‌کشند.»
غزاله معتمد یکی از اعضای هیات پیگیری مطالبات زنان که توسط زنان امضاکننده بیانیه منع خشونت علیه زنان انتخاب شده‌اند هم در واکنش به این پست کارگردان فیلم «ما شما را دوست داریم خانم یایا» نوشت:
«همین که ما را تهدید کرده‌اید، همین که متجاوز را رتبه‌بندی کرده‌اید و فرموده‌‌اید «تا بزرگترها هستند چرا سراغ کوچکترها آمده‌اید» همین که شرم نمی‌کنید و عذرخواه نیستید، به ما یادآوری می‌کنید که با چه تباهی‌ای مبارزه می‌کنیم.»
