آقای جبلی! سریالهای سازمان متبوع خود را دیدهاید؟!

آقای جبلی چه اتفاقی افتاده که سریالهایی که هزینه آنها از جیب ما مردم پرداخته میشود باب میل ما مردم نیست و میانگین مخاطبشان در نظرسنجیهای سازمان تحقیقات صداوسیما کمتر از 20درصد از کل جمعیت مخاطبان سازمان است؟
فاطمه پاقلعهنژاد
«در بخش نمایش خانگی در دولت قبل فیلمها و سریالهایی مجوز گرفتهاند، که وقتی فیلمنامهشان را میخوانیم، دچار حیرت میشویم چه برسد به اینکه این آثار ساخته شوند.»
این بخشی از سخنان رئیس رسانه ملی است در دیدار با جمعی از مدیران و مسوولان سازمان سینمایی. پیمان جبلی که در ابتدای راهش آمده بود تا صداوسیما را تبدیل به رسانه مردمی کند که صدایشان شنیده نمیشود حالا از معدود محصولات فرهنگی دارای مخاطب سالهای اخیر اینطورانتقاد کرده و آنها را نامتناسب با سلیقه فرهنگی اغلب مردم دانسته است.
درباره سریالهای نمایش خانگی، بحث فراوان است. آنچه از ضعف و قوت یا کیفیت ساخت و محتوای آنها باید گفته شود را اغلب کارشناسان و منتقدان سینما و تلویزیون گفته و نوشتهاند، روی سخن نگارنده اما از جنبهای دیگر با رئیس تازه رسانه ملی است. او که در روزهای ابتدای حضورش در ساختمان شیشهای با واکنشهای به موقع نهاد زیرمجموعهاش به اتفاقات اجتماعی و اقتصادی روز نوید آمدن روزگار متفاوتی را میداد.
آقای جبلی؛ رئیس محترم سازمان صداوسیما، مثلی از فرهنگ غنی این مردم برایتان میگویم. آنجا که قدما میگویند: اول یک سوزن به خودت بزن بعد یک جوالدوز به دیگران!
واقعیت این است که نمیتوانیم حرفهای شما درباره سریالهای شبکه نمایش خانگی را بپذیریم تا وقتی انتقاداتتان به سریالهای نهاد متبوع خودتان را نشنیدهایم و نمیتوانیم قبول کنیم که سریالهای نمایش خانگی با فرهنگ مردم در تضاد هستند وقتی کمتر سریالی در سالهای اخیر در سازمان صداوسیما تولید شده که توانسته باشد توجه مخاطب گستردهای را به خود جلب کند.
من به عنوان یک فرد یا یک پدر یا مادر، اگر سریالی در شبکه نمایش خانگی با معیارهای اخلاقی و فرهنگیام در تضاد باشد، به راحتی و تنها با تمدید نکردن اشتراک ماهیانه پلتفرمها میتوانم آن را نبینم یا از دسترس فرزندانم دور کنم؛ اما آیا جایگزینی برای این تنها سرگرمی این روزهای بخشی از جامعه سراغ دارید؟
از سوی دیگر، سرمایه سریالهای نمایش خانگی از بخش خصوصی تامین میشود و مصرفکنندگان این سریالها هم مخاطبانی هستند که برای تماشای آنها دست به جیب میشوند و هزینه اشتراک میپردازند. آقای جبلی چه اتفاقی افتاده که سریالهایی که هزینه آنها از جیب ما مردم پرداخته میشود باب میل ما مردم نیست و میانگین مخاطبشان در نظرسنجیهای سازمان تحقیقات صداوسیما کمتر از 20درصد از کل جمعیت مخاطبان سازمان است؟ چه شد که رسانه ملی تبدیل شد به رسانه باب سلیقه گروهی خاص؟ چه اتفاقی افتاد که طبقه متوسط جامعه، آنها که در شرایط اقتصادی امروز گاهی در مخارج معمول روزمرهشان هم میمانند، حاضرند برای سریالهای پلتفرمها هزینه کنند اما سریالهای تلویزیون را تماشا نکنند؟
آقای جبلی! سخن کوتاه کنم. فرمودهاید فیلمنامههای بعضی از سریالهای نمایش خانگی را نمیشود خواند! آیا تا به حال فیلمنامهای از سریالهای صداوسیما خواندهاید که به نظرتان جذاب بیاید؟ بگذریم از نکات فنی و ایرادهای کستینگ و اشکالات واضح در تولید این سریالها که به نوعی توهین به مخاطب است و کمفروشی سازندگان را به وضوح نشان میدهد؛ اما آیا قصه یک خطی هیچکدام از سریالهای در حال پخش سازمان صداوسیما به نظرتان جذاب و مخاطبپسند بوده است؟ اگر پاسخ خیر است این همان سوزنی است که انتظار میرود قبل از حل مشکلات شبکه نمایش خانگی به سازمان متبوع خود بزنید شاید صداوسیما بار دیگر تبدیل به رسانه ملی شود.