آرین وزیردفتری در گفتگو با ورایتی: درک زن و مرد از بی رویا متفاوت است

آرین وزیردفتری در گفت‌وگو با ورایتی گفت: تجربه تماشای «بی‌رویا» برحسب زن بودن یا مرد بودن متفاوت است

سارینا عزتی‌‌زاده-سینماپلاک؛  آرین وزیردفتری کارگردان جوان فیلم سینمایی بی‌رویا که این روزها در جشنواره ونیز به نمایش درآمده در گفت‌وگو با ورایتی از تجربه ساخت فیلم متفاوتش گفته است. بخش‌هایی از حرف‌های این کارگردان را در ادامه بخوانید:

من به عنوان فیلمسازی خودآموخته شروع کردم و سال‌ها بعد به مدرسه فیلمسازی رفتم. تجربیات بین‌المللی من واقعا کمکم کرد. فضای حرفه ای جهانی را بیشتر شناختم، آموختم در جشنواره‌های جهانی چه می‌گذرد و چطور فیلم‌ها انتخاب و پخش می‌شوند.

فیلم‌ها و فیلمسازان فراوانی در دنیا وجود دارد. بنابراین می‌دانستم اگر بخواهم در عرصه بین‌المللی به موفقیت دست پیدا کنم، باید واقعا موضوع خاصی داشته باشم تا درباره‌اش فیلم بسازم. چنین تجربیاتی من را محکم‌تر کرد.

ما فیلمسازان بزرگ زیادی داریم که در درام‌های واقع‌گرای اجتماعی تخصص دارند. مخاطب و بازار به آن عادت کرده‌اند. اما فیلمسازان جوان به سبک‌های دیگر نیز علاقه‌مندند.

برای مثال، من در محاصره کلی دی وی دی بزرگ شدم، سپس در دبیرستان گروهی از دوستان معتاد فیلم داشتم. تمرکز ما روی اسکورسیزی، پولانسکی، برگمان و فلینی بود. این تاثیر زیادی روی من گذاشت.

سعی می‌کنم فیلم‌هایی بسازم که میراث سینمای ایران را با فیلم‌های غربی که با آنها بزرگ شده‌ام مرتبط کند. برای ساختن «بی رویا»، «بچه رزماری»، «مالهالند درایو» و «پرسونا» را در ذهن داشتم، اما «شاید وقت دیگر» ساخته بهرام بیضایی بزرگ را نیز در نظر داشتم.

«بی رویا» از چشم‌انداز یک زن روایت می‌شود. زمانی که فیلمنامه را می نوشتم واقعاً سعی کردم تجربیات زنان اطرافم را جمع‌آوری کنم. به زنانی که سعی در مهاجرت داشتند و پس از آن دچار بحران هویت شدند و یا زنانی که مجبور به کنار گذاشتن برنامه‌های دیگرشان شدند، گوش دادم.

همچنین سعی کردم تا جایی که می‌توانم بازخورد زنانه را در مورد فیلمنامه‌ام بگیرم. من می‌دانم که تماشای «بی‌رویا» بر اساس جنسیت ِتماشاگر می‌تواند تجربه‌ای کاملاً متفاوت باشد. تماشاگر مرد اغلب سعی می‌کند فیلم را به عنوان یک داستان عینی(objective) درک کند و مانند یک پازل معمایی حل کند. برای زنان، این بیشتر یک تجربه روایی است. زنان به دلیل تجربیات مشترک واقعاً با رویا همذات‌پنداری می کنند.